| نویسندگان | اسماعیل شیرعلی |
|---|
| نشریه | اقتصاد و بانکداری اسلامی |
|---|
| ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه ولایت |
|---|
| شماره صفحات | ۹۷-۱۱۳ |
|---|
| شماره سریال | ۹ |
|---|
| شماره مجلد | ۳۰ |
|---|
| نوع مقاله | Full Paper |
|---|
| تاریخ انتشار | ۱۳۹۸-۱۲-۲۹ |
|---|
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
|---|
| نوع نشریه | چاپی |
|---|
| کشور محل چاپ | ایران |
|---|
| نمایه نشریه | URL: http://mieaoi.ir/article-۱-۹۳۱-fa.html |
|---|
چکیده مقاله
| چکیده: (۳۷۱ مشاهده) |
| پژوهش حاضر با هدف تحلیل جامعه‌شناختی از سیاست نئولیبرالیستی در دوران اصلاحات صورت گرفت. این پژوهش به‌صورت کتابخانه‌ای، توصیفی و اسنادی انجام شده و بازه زمانی مورد بررسی نیز دولت اصلاحات (دولت هفتم ـ هشتم) بوده است. یافته‌های پژوهش نشان داد: در دوره اصلاحات رویکرد اقتصاد لیبرالیستی دولت بدون توجه به پیامدهای سیاست‌گذاری‌های خود اقدام به واگذاری مجموعه‌ای از شرکت‌های دولتی نموده که در یک اقتصاد توسعه‌نیافته این قبیل واگذاری‌ها می‌تواند موجب رانت شود؛ در طی این سال‌ها، دولت با در پیش گرفتن شعار توسعه سیاسی به نوعی از صحنه اقتصادی دور شده و در موضوع خصوصی‌سازی آن‌چنان موفق نبود، به‌طوری‌که مردم و بخش خصوصی واقعاً مجال حضور در صحنه فعالیت‌های اقتصادی را پیدا نکردند. در دولت اصلاحات خصوصی‌سازی به شکل دیگری در انحصار دولت قرار گرفت؛ به‌طوری‌که مدیران واحدهای واگذار شده به بخش خصوصی از میان مدیران دستگاه‌های دولتی انتخاب می‌شدند و به نوعی ادامه‌دهنده مسیر دولت، تحت پوشش نام خصوصی‌سازی بودند. در این دوران وام‌های کلان در اختیار افرادی خاص قرار گرفت و به‌صورت خلاصه می‌توان گفت واقعیت دولت رانتیر و ویژه‌خواری تحت پرچم "خصوصی‌سازی" عینیت پیدا کرد، درحالی‌که خصوصی‌سازی در اقتصاد ایران بدون حضور واقعی بخش خصوصی همچنان در انحصار عده‌ای معدود باقی ماند. آنچه که محقق بدان دست یافته است؛ بین مقوله‌ی خصوصی‌سازی در ایران در حد فاصله‌ی دولت‌های هفتم و هشتم با مقوله‌ی رانت‌خواری یک ارتباط مستقیم وجود دارد |
لینک ثابت مقاله
فایل چکیده مقاله
متن کامل مقاله
tags:
دولت اصلاحات، سیاست‌گذاری، نئولیبرالیسم، خصوصی‌سازی
